کاربرد قاعده اماره الفراش

کاربرد قاعده آمار بیع در قانون مدنی

در مواد 158 و 159 قانون، مقررات این قاعده بیان شده است که در اینجا به بررسی آن می پردازیم:

 

قانون مدنی 158 می گوید: ( طفلی که در زمان عقد به دنیا می آید ملحق به شوهر است مشروط بر اینکه از تاریخ نزدیکی تا تولد کمتر از شش ماه و بیش از ده ماه نگذشته باشد). بنابراین طبق قانون وجود نکاح شش ماه پس از آخرین رابطه است و از آخرین رابطه بیش از ده ماده نگذشته است، اینها شرایط قاعده بیع است.

 

در ماده 159 قانون مدنی آمده است: هر طفلی که بعد از فسخ نکاح به دنیا بیاید ملحق به شوهر است، مشروط بر اینکه مادر هنوز ازدواج نکرده باشد و از تاریخ فسخ نکاح بیش از ده ماه نگذشته باشد. روز تولد کودک زمان انحلال زمان مبدأ است که محاسبه می شود.

 

یکی از مصارف قاعده فراش، حرمت ابدی به واسطه لعان است. ماده 1052 قانون مدنی در این باره می گوید: (لعان موجب حرمت ابدی است).

 

برای تحقق لعن دو چیز باید وجود داشته باشد که عبارتند از: اول انتساب زنا به زن و دوم نفی فرزند و البته این عقیده ای است که مرد منکر آن است. کودکی که متعلق به اوست به گزارش عماره الفرش، فرزندی که در بستر زوجین به دنیا می آید، پدر خواهد بود. اگر شوهر پس از تولد طفل انکار کند یا سکوت کند، انکار کند که طفل از اوست، سپس ادعا کند که طفل از راه زنا به دنیا آمده است و از طرف دیگر نتواند آن را به طرق دیگر ثابت کند، این امر از طریق لعنا قابل انجام است. .

 

با وقوع عقد، عقد فسخ می شود و زوجین برای همیشه بر یکدیگر حرام می شوند و پدر از فرزند ارث نمی برد. کودکی که از نزدیک متولد می شود متعلق به کسی است که اشتباه کرده است. ماده 1165 قانون نیز بیان شده است و در صورتی که وطی به ظن محقق شود و زوجه با او نزدیکی زوج و زوجه داشته باشد در صورت وجود شرایط حکم تخت طفل با استفاده از این متعلق به زوج خواهد بود. قانون .